جهت یادآوری خودم :
سوره فرقان: در این سوره منافقان مدام در حال بهانه جویی هستند( انکار توحید، نبوت، معاد و ....) خداوند نیز تمامی بهانه های آنها را بی جواب نگذاشتند
در پایان سوره هم صفات 12 گانه عبادالرحمن آورده شده
 

سوره شعراء: در این سوره چون حضرت محمد (ص) از دست مشرکان مکه ناراحت بودند خداوند سرگذشت 7 پیامبر بزرگ( حضرت موسی، ابراهیم، نوح، قوم عاد و ثمود،حضرت شعیب) را جهت تسلی خاطر پیامبر بیان می کنند که پایان هر سرگذشت با این دو آیه ختم می شود:

إِنَّ فِی ذَلِکَ لَآیَةً وَمَا کَانَ أَکْثَرُهُم مُّؤْمِنِینَ
وَإِنَّ رَبَّکَ لَهُوَ الْعَزِیزُ الرَّحِیمُ
بعد از بیان داستان رسالت حضرت موسی و حضرت ابراهیم (ع) به سرگذشت 5 پیامبر بزرگ دیگه می پردازند که همگی با این 5 آیه آغاز می شود:

کَذَّبَتْ ..... الْمُرْسَلِینَ
إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ .... أَلَا تَتَّقُونَ *
إِنِّی لَکُمْ رَسُولٌ أَمِینٌ
فَاتَّقُوا اللَّـهَ وَأَطِیعُونِ
وَمَا أَسْأَلُکُمْ عَلَیْهِ مِنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِیَ إِلَّا عَلَی رَبِّ الْعَالَمِینَ .*و در تمام این داستان‏ها جمله‏ ی «قال لهم اَخوهم» بود امّا در مورد شعیب، کلمه‏ی «اَخوهم» نیامده است. شاید دلیلش این باشد که شعیب نسبت به مردم غریب بود.(تفسیر نور)

"قابل توجه اینکه اقوامی که در فرازهای مختلف این سوره از آنها یاد شده است علاوه بر انحراف از اصل توحید به سوی شرک و بت پرستی که قدر مشترک میان همه آنها بود دارای انحرافات اخلاقی و اجتماعی خاصی بودند که آنها را از هم جدا می کرد:"

"قوم نوح: دارای غرور ثروت بودند
قَالُوا أَنُؤْمِنُ لَکَ وَاتَّبَعَکَ الْأَرْذَلُونَ
قوم هود: اهل تفاخر و تکبر بودند
أَتَبْنُونَ بِکُلِّ رِیعٍ آیَةً تَعْبَثُونَ (128) وَتَتَّخِذُونَ مَصَانِعَ لَعَلَّکُمْ تَخْلُدُونَ (129) وَإِذَا بَطَشْتُم بَطَشْتُمْ جَبَّارِینَ( 130)
قوم صالح: اهل اسراف و عیش و نوش
أَتُتْرَکُونَ فِی مَا هَاهُنَا آمِنِینَ (146) فِی جَنَّاتٍ وَعُیُونٍ (147) وَزُرُوعٍ وَنَخْلٍ طَلْعُهَا هَضِیمٌ (148) وَتَنْحِتُونَ مِنَ الْجِبَالِ بُیُوتًا فَارِهِینَ (149)
قوم لوط: دارای انحرافات جنسی
أَتَأْتُونَ الذُّکْرَانَ مِنَ الْعَالَمِینَ (165) وَتَذَرُونَ مَا خَلَقَ لَکُمْ رَبُّکُم مِّنْ أَزْوَاجِکُم بَلْ أَنتُمْ قَوْمٌ عَادُونَ (166)
قوم شعیب: مال پرستی بی حساب که آنها را به انواع تقلب در معاملات دعوت می کرد.

أَوْفُوا الْکَیْلَ وَلَا تَکُونُوا مِنَ الْمُخْسِرِینَ (181) وَزِنُوا بِالْقِسْطَاسِ الْمُسْتَقِیمِ(182) وَلَا تَبْخَسُوا النَّاسَ أَشْیَاءَهُمْ وَلَا تَعْثَوْا فِی الْأَرْضِ مُفْسِدِینَ (183)"
(تفسیر نمونه)