خدا یا شکرت بهم توفیق دادی بتونم این جزء را هم حفظ کنم این جزء را با تمام آیاتش دوست دارم

خداجون چقدر واضح و شفاف دستور زندگی را بیان کردید وبرای ما انسانها جای هیچ گونه سوال و بهونه ای نگذاشتید!

خداجون کمکم کن تا عامل به دستوراتتون باشم

نمیدونم حسم را نسبت به آیات چطور بیان کنم. خارج از بیانمه!!



خدایا کمکم کن بتونم تمام آیاتت را با تدبر حفظ کنم وبهشون عمل کنم

در این جزء  یاد گرفتم که خیلی زشته آیاتت را بخونم ولی بهشون عمل نکنم

 آنجا که فرموده اید :

 لا تحَرِّک بِهِ لِسانَک لِتَعْجَلَ بِهِ‏(16) إِنَّ عَلَیْنَا جَمْعَهُ وَ قُرْءَانَهُ‏(17) فَإِذَا قَرَأْنَهُ فَاتَّبِعْ قُرْءَانَهُ‏(18) ثمَّ إِنَّ عَلَیْنَا بَیَانَهُ‏(19)

"زبانت را به خاطر عجله براى خواندن آن ( قرآن ) حرکت مده.چرا که جمع و خواندن آن بر عهده ماست.  و هنگامى که ما آن را خواندیم از آن پیروى کن.سپس بیان ( و توضیح ) آن نیز بر عهده ماست"

اگه دوست دارید بیشتر بدونید تفسیرش رو در ادامه مطلب بخونید.


"در تفسیر این آیه ، مفسران گفتگو بسیار دارند ، و روی هم رفته سه تفسیر براى آن ذکر شده است.نخست تفسیر معروفى است که از ابن عباس در کتب حدیث و تفسیر نقل شده است ، و آن اینکه پیامبر (ص‏) به خاطر عشق و علاقه شدیدى که به دریافت و حفظ قرآن داشت ، هنگامى که پیک وحى آیات را بر او مى‏خواند ، همراه او زبان خود را حرکت مى‏داد و عجله مى‏کرد ، خداوند او را نهى فرمود که این کار را مکن ، خود ما آن را براى تو جمع مى‏کنیم .

دیگر اینکه : مى ‏دانیم قرآن داراى دو نزول است : نزول دفعى یعنى همه آن یکجا در شب قدر بر قلب پاک پیامبر (ص‏) نازل شد ، و نزول تدریجى که در طى 23 سال صورت گرفته ، پیامبر (ص‏) به خاطر عجله ‏اى که در ابلاغ دعوت داشت گاه قبل از نزول تدریجى ، و یا همراه آن آیات را تلاوت مى‏ کرد ، به او دستورداده شد که از این کار خود دارى کند ، و بگذارد هر آیه ‏اى در موقع خود تلاوت و ابلاغ گردد.

تفسیر سومى که طرفدار بسیار کمى دارد این است که مخاطب در این آیات گنهکاران در قیامتند که به آنها دستور داده مى‏ شود نامه اعمال خود را بخوانند و حسابگر خویش باشند ، و به آنها گفته مى‏ شود : در خواندن آن عجله نکنید طبیعى است آنها به هنگام خواندن نامه عمل خود وقتى به سیئات مى‏ رسند ناراحت مى ‏شوند ، و مى ‏خواهند با عجله از آن بگذرند ، این دستور به آنها داده مى‏ شود و آنها را از عجله باز مى‏ دارد ، و موظف مى‏ شوند هنگامى که فرشتگان الهى نامه اعمال آنها را مى ‏خوانند آنها نیز از آنها پیروى کنند .
ولى به هر حال تفسیر سوم ، مخصوصا با توجه به ذکر نام قرآن در آیات بعد ، بسیار بعید به نظر مى‏ رسد ، و اصولا لحن آیات به خوبى نشان مى‏ دهد که مراد یکى از دو تفسیر قبل است ، و جمع میان آن دو نیز مانعى ندارد ، هر چند لحن آیات بعد موافق تفسیر اول یعنى تفسیر مشهور است ( دقت کنید)."