با یاد خدا

چند ماهی میشه که به ایران عزیز آمدیم!
این مدت حسابی سرمون شلوغ بود، از بستن چمدون گرفته.......تا مستقر شدن در خونه جدید!
روزی که به این کشور سرسبز اومدم با وجود سنّ کمی که داشتم همیشه سعی کردم از لحظه لحظه های اون نهایت بهره رو ببرم، یادمه دوستایی بودند که از من بزرگتر بودن ولی تنهایی و غربت اونا رو حسابی افسرده کرده بود!

البته گاهی اوقات تنهایی و مخصوصا غروبای دلگیرش آدم رو مستاصل میکرد!

ولی فکر اینکه خدا همه جا باهامون است خیلی آروممون می‌کرد.

وَهُوَ مَعَکُمْ أَیْنَ مَا کُنتُمْ 

خدایا به خاطر تمام محبّتی که نسبت بهمون داشتید ازتون ممنون

پ ن : این روزا مشغول تثبیت محفوظات هستم