به نام مهربان ترین مهربانها

عید سعید غدیر خم بر همه دوستاران امام علی (ع) مبارک!

امروز دوست دارم از آیاتی صحبت کنم که موقع حفظ آن شور و شعف خاصی داشتم!!
آیاتی که برام تازگی داشت و حداقل خود من تا به حال جایی نشنیده بودم و حفظشون برام خاطره انگیز شد!
از 2 آیه قبلش شروع می کنم، ربطش رو بعدا متوجه خواهید شد
مشغول حفظ سوره توبه بودم که به آیه 17 و 18 رسیدم.
برام جالب بود که خداوند به هر کسی اجازه ساخت خانه اش را نمیده !
و مشخصاتی برای سازندگان خانه اش در آیه 18 تعیین کرده!!

   مَا کَانَ لِلْمُشْرِ‌کِینَ أَن یَعْمُرُ‌وا مَسَاجِدَ اللَّـهِ شَاهِدِینَ عَلَى أَنفُسِهِم بِالْکُفْرِ‌  أُولَـئِکَ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ وَفِی النَّارِ‌ هُمْ خَالِدُونَ (17)
مشرکان حق ندارند مساجد خدا را آباد کنند در حالی که به کفر خویش گواهی می‌دهند! آنها اعمالشان نابود (و بی‌ارزش) شده؛ و در آتش (دوزخ)، جاودانه خواهند ماند! (17)

  إِنَّمَا یَعْمُرُ‌ مَسَاجِدَ اللَّـهِ مَنْ آمَنَ بِاللَّـهِ وَالْیَوْمِ الْآخِرِ‌ وَأَقَامَ الصَّلَاةَ وَآتَى الزَّکَاةَ وَلَمْ یَخْشَ إِلَّا اللَّـهَ فَعَسَى أُولَـئِکَ أَن یَکُونُوا مِنَ الْمُهْتَدِینَ (18)
مساجد خدا را تنها کسی آباد می‌کند که ایمان به خدا و روز قیامت آورده، و نماز را برپا دارد، و زکات را بپردازد، و جز از خدا نترسد؛ امید است چنین گروهی از هدایت‌یافتگان باشند. (18)

تا اینجا با توجه به تفسیر آیات که خوانده بودم به ارزش بیش از حد ساخت مسجد در نظر خداوند رسیدم .
غافل از اینکه بعضی کارها(طبق آیه 19) از نظر خداوند از ساخت مسجد ارزش بیشتری داره!!

وقتی به آیه 19 رسیدم و شان نزولش (شان نزولش را در ادامه مطلب گذاشتم)  رو فهمیدم شور و شعف خاصی سرتاسر وجودم را گرفت.
چقدر خوشحال شدم وقتی فهمیدم منظور خداوند از کلمه مَنْ مولا امیرالمونین (ع) است!

أَجَعَلْتُمْ سِقَایَةَ الْحَاجِّ وَعِمَارَ‌ةَ الْمَسْجِدِ الْحَرَ‌امِ کَمَنْ آمَنَ بِاللَّـهِ وَالْیَوْمِ الْآخِرِ‌ وَجَاهَدَ فِی سَبِیلِ اللَّـهِ  لَا یَسْتَوُونَ عِندَ اللَّـهِ  وَاللَّـهُ لَا یَهْدِی الْقَوْمَ الظَّالِمِینَ (19)
آیا سیراب کردن حجاج، و آباد ساختن مسجد الحرام را، همانند (عمل) کسی قرار دادید که به خدا و روز قیامت ایمان آورده، و در راه او جهاد کرده است؟! (این دو) نزد خدا مساوی نیستند! و خداوند گروه ظالمان را هدایت نمی‌کند! (19) 

این آیه بدجور دلم رو برد!!
محبت خداوند به امام علی(ع) در این آیات موج میزند!
 آیات بعدی را که حفظ می کردم ذره ذره غرق در شادی می‌شدم
و چه هدایای زیبایی خداوند برای مولا امیرالمونین(ع) در نظر گرفتند!

الَّذِینَ آمَنُوا وَهَاجَرُ‌وا وَجَاهَدُوا فِی سَبِیلِ اللَّـهِ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ أَعْظَمُ دَرَ‌جَةً عِندَ اللَّـهِ وَأُولَـئِکَ هُمُ الْفَائِزُونَ (20)
یُبَشِّرُ‌هُمْ رَ‌بُّهُم بِرَ‌حْمَةٍ مِّنْهُ وَرِ‌ضْوَانٍ وَجَنَّاتٍ لَّهُمْ فِیهَا نَعِیمٌ مُّقِیمٌ (21)
خَالِدِینَ فِیهَا أَبَدًا إِنَّ اللَّـهَ عِندَهُ أَجْرٌ‌ عَظِیمٌ (22)

خدایا من عاشق بودم و با این آیات عاشق ترم کردید!!

قرآن به جز از وصف علی آیه ندارد
ایمان به جز از حب علی پایه ندارد
گفتم بروم سایه لطفش بنشینم
گفتا که علی نور بود سایه ندارد
عید غدیر خم بر شما مبارک

  
پ ن: مولا جان سلامم را از فرسنگها فاصله بپذیر
آقا جان ما را به خانه ات دعوت می‌کنی؟

و اما شان نزول آیات 19 تا 22 :

"در مورد نزول این آیه و سه آیه بعد نقل شده که «شیبه» و «عباس» هرکدام بر دیـگـرى افـتخار مى کرد و در این‌باره مشغول به سخن بودند که حضرت على (ع) از کنار آنها گذشت، و پرسید به چه چیز افتخار مى کنید؟
«عباس» گفت: امتیازى به من داده شده که احدى ندارد، و آن مساله آب دادن به حجاج خانه خداست.
«شیبه» گفت: من تعمیر کننده مسجدالحرام (و کلیددار خانه کعبه) هستم.
حضرت على (ع) فرمود: با این که از شما حیا مى کنم باید بگویم که با این سن کم افتخارى دارم که شما ندارید، آنها پرسیدند کدام افتخار؟!
فرمود: من با شمشیر جهاد کردم تا شما ایمان به خدا و پیامبر(ص) آوردید.
«عباس» خشمناک برخاست و دامن کشان به سراغ پیامبر(ص) آمد (و به عنوان شکایت) گفت: آیا نمى بینى على چگونه با من سخن مى گوید؟
پیامبر(ص) فرمود: على را صدا کنید، هنگامى که به خدمت پیامبر(ص) آمد فرمود چرا این گونه با عمویت «عباس» سخن گفتى؟
حضرت عـلـى (ع) عرض کرد: اى رسول خدا! اگر من او را ناراحت ساختم با بیان حقیقتى بوده است، در برابر گفتار حق هر کس مى خواهد ناراحت شود، و هر کس مى خواهد خشنود!
جـبرئیل نازل شد و گفت: اى محمد! پروردگارت به تو سلام مى فرستد، و مى گوید: این آیات را بر آنها بخوان : اجعلتم سقایة الحاج ..."
برگرفته از تفسیر نمونه