"کی می آیی که کران تا بیکران دلم را برایت چراغانی کنم و چشمانم را فرش قدومت نمایم؟ بیا تا از نرگس چشمانت عطری برای سجاده ام بگیرم. تا تو بیایی مروارید چشمانم را برای سلامتیت صدقه می دهم و برای آمدنت روزه سکوت می گیرم و با جام وصال تو افطار می نمایم".
یاس سفیدم
بیا که با ظهورت آیه "والنهار اذا تجلی" تأویل گردد.
بیا که چشمه سار وجودم سخت خشکیده و فریاد العطش برآورده،
بیا و مرا زائر شهر قاصدکها کن، بیا...
بیا که هجر تو آیه "ان عذابی لشدید" را تفسیر می نماید
آقا جان!
بحق کوچه و چادر خاکی بیا...!
بیا و رأس سبز شاپرکهایی باش که در جستجوی قبر یاس سرگردان کوچه های هاشمیند.
ای پیدا ترین پنهان من!
نوشته شده توسط منتظر
نوشته شده در جمعه 88/5/9ساعت
12:0 صبح توسط نورالهـــدی نظرات ( ) |
Design By : Pichak |