.ديگه چيزي براي گفتن نداشتم.

گفتم: چقدر احساس تنهايي مي‌کنم

گفتي: فاني قريب

.:: من که نزديکم (بقره/186) ::.

گفتم: تو هميشه نزديکي؛ من دورم... کاش مي‌شد بهت نزديک شم

گفتي: و اذکر ربک في نفسک تضرعا و خيفة و دون الجهر من القول بالغدو و الأصال

.:: هر صبح و عصر، پروردگارت رو پيش خودت، با خوف و تضرع، و با صداي آهسته ياد کن (اعراف/205) ::.

گفتم: اين هم توفيق مي‌خواهد!

گفتي: ألا تحبون ان يغفرالله لکم

.:: دوست نداريد خدا ببخشدتون؟! (نور/22)::.

گفتم: معلومه که دوست دارم منو ببخشي

گفتي: و استغفروا ربکم ثم توبوا اليه

.:: پس از خدا بخوايد ببخشدتون و بعد توبه کنيد (هود/90) ::.

گفتم: با اين همه گناه... آخه چيکار مي‌تونم بکنم؟

گفتي: الم يعلموا ان الله هو يقبل التوبة عن عباده

.:: مگه نمي‌دونيد خداست که توبه رو از بنده‌هاش قبول مي‌کنه؟! (توبه/104) ::.