با یاد خدا
این روزها مشغول حفظ سوره حجر هستم، به این آیات که رسیدم احساس خوبی بهم دست داد

إِنَّ الْمُتَّقِینَ فى جَنَّتٍ وَ عُیُونٍ‏(45) ادْخُلُوهَا بِسلَمٍ ءَامِنِینَ‏(46) وَ نَزَعْنَا مَا فى صدُورِهِم مِّنْ غِلٍ إِخْوَناً عَلى سرُرٍ مُّتَقَبِلِینَ‏(47)
لا یَمَسهُمْ فِیهَا نَصبٌ وَ مَا هُم مِّنهَا بِمُخْرَجِینَ‏(48)

با خواندن این آیات بی نهایت دلم برای بهشت پر زد!!
گفتم یعنی میشه ما هم به یک چنین نعمتهایی برسیم؟
اصلا ممکنه خیلی ها دلشون بهشت بخواد، ولی چون فکر می‌کنن گناه کردن نا امید بشن
 تا اینکه به آیه بعد رسیدم
خداوند با لحنی سرشار از محبت و مهربانی به پیامبر فرمودند:

پیامبرم ! بندگانم را آگاه کن که من غفور و رحیمم، گناه بخش و پر محبتم (نبى‏ء عبادى انى انا الغفور الرحیم).

لبریز از عشق الهی شدم
یعنی خدا منم می بخشید؟؟
چه خدای مهربونی داریم !!!"تعبیر به عبادى ( بندگان من ) تعبیرى است، لطیف که هر انسانى را بر سر شوق مى ‏آورد، و دنبال آن توصیف خدا به آمرزنده مهربان این اشتیاق را به اوج مى‏ رساند .
اما از آنجا که قرآن، همیشه جلو سوء استفاده از مظاهر رحمت الهى را با جمله‏ هاى تکان دهنده ‏اى که حاکى از خشم و غضب او است مى ‏گیرد، تا تعادل میان خوف و رجاء که رمز تکامل و تربیت است بر قرار گردد، بلا فاصله اضافه مى ‏کند که به بندگانم نیز بگو که عذاب و کیفر من همان عذاب دردناک است (و ان عذابى هو العذاب الالیم)."

در بین نکات تفسیر چند نمونه خیلی توجهم رو جلب کرد !

کینه ‏ها و حسادتها دشمن برادرى است

"بعد از ذکر نعمت سلامت و امنیت در آیات فوق و قبل از بیان نعمت اخوت و برادرى، مساله ریشه ‏کن شدن انواع صفات مزاحم، همچون کینه و حسد و غرور و خیانت ذکر شده و با کلمه غل که مفهوم وسیعى دارد، به همه آنها اشاره گردیده است.در حقیقت اگر قلب انسان از این غل شستشو نشود، نه نعمت سلامت و امنیت فراهم خواهد شد و نه برادرى و اخوت، بلکه همیشه جنگ است و ستیز، و همیشه دعوا و کشمکش، و به دنبال آن بریدن رشته ‏هاى اخوت و سلب سلامت و امنیت ."

بیائید بهشت را در این دنیا بسازیم

"آنچه در آیات فوق از نعمتهاى مادى و معنوى بهشتى تصویر شده، در حقیقت اصول نعمتهاى مهم این جهان را نیز همان ها تشکیل مى‏ دهد، و گویا مى‏ خواهد به ما این نکته را نیز تفهیم کند که شما با فراهم ساختن این نعمتها در زندگى دنیا مى ‏توانید بهشت کوچکى بسازید که نمونه ‏اى از آن بهشت بزرگ باشد.
اگر کینه‏ ها و عداوتها را از سینه‏ ها بشوئیم.اگر اصول اخوت و برادرى را تقویت کنیم.
اگر تشریفات زائد و تفرقه‏ افکن را از زندگى و مخصوصا اجتماعاتمان حذف کنیم.
اگر سلامت و امنیت را به جامعه خود باز گردانیم.
و اگر به همه مردم این اطمینان داده شود که کسى مزاحم آبرو، شخصیت، موقعیت اجتماعى و منافع مشروع آنها نیست، تا اطمینان به بقاء مواهب خویش پیدا کنند.
آن روز است، که نمونه‏ اى از بهشت در مقابل چشم شما قرار خواهد داشت ."

برگرفته از تفسیر نمونه